Badanie fenomenu UFO jest dla wielu uduchowionych ludzi doświadczeniem innego świata, a nawet kontaktu z inteligencją, no właśnie, z jaką ? Z tego świata, z Ziemi, czy może ze jakiejś niewidocznej ufonautycznej strefy "śródziemia" (ang. Middle-earth) ? Jako ludzkość poszukujemy odpowiedzi na podstawowe pytania o pochodzenie naszej rasy, o początki cywilizacji, skąd się wzieliśmy. Sama ufologia nie może odpowiedzieć na takie pytania, jednak połączona z zakazaną archeologią zbliża się do zródła. Gdy dodamy do tego Biblię sprawy zaczynają nabierać rumieńców. Cywilizacje megalityczne musiały być bardzo dziwne. Nie jest wykluczone, a właściwie wiele na to wskazuje, że posługiwały się technologią Viman. Budowały tajemnicze urządzenia z głazów, kontaktowały się z istotami innowymiarowymi, a do tego wszystkiego żyły razem z malutkimi stworami, z wieloma ich odmianami, nie tylko z gigantami.
Wspomnieliśmy o ufologii. Gdy wertuje się raporty badaczy, to zauważamy w nich często, właściwie to bardzo często, istoty małego wzrostu, są tam opisy istot przypominające, albo mogące być zaliczonymi do postaci takich jak gobliny, gnomy, krasnale, elfy i inne dziwaczne karło podobne stwory. One są w pojazdach UFO, robią eksperymenty z ludzmi, przekazują przesłania, są też takie które mają szpony, albo bardzo długie "palce". Zapewne wszyscy słyszeli o spejalnej kategorii tych bytów: czupakabrze, ona też jest bardzo małego wzrostu. Ufologia jest pełna tego typu stworzeń, wystarczy wejść na stronę najlepszego polskiego ufologa Arkadiusza Miazgi, by zapoznać się z niezwykłymi relacjami, odsyłamy do cyklu artykułów pt.: "Magonia po Polsku – spotkania z niezwykłymi istotami".
Słyszeli państwo takie powiedzenie, zdaje się że świętego Augustyna: „Jeżeli Bóg w życiu jest na pierwszym miejscu, wszystko znajdzie się na właściwym miejscu” ? Moim zdaniem to się także odnosi do świata UFO istot. Jeżeli Jezus jest na pierwszym Miejscu, to jakaś część tych stworzeń zaczyna być na swoim miejscu, skąd, jeśli zajdzie potrzeba, mogą nam pomagać, ale tak jak wspomniał święty, Bóg musi być najważniejszy.
Gdyby przyjąć trochę inny punkt widzenia na fenomen UFO, to można śmiało mówić o latających NOL-ach krasnoludów, goblinów i elfów. Podróżują za pomocą jakiejś "lokomocji", możliwe że nie jest to wcale technologia, tak jak ją rozumiemy my ludzie. Skąd się biorą te stwory i w jakim celu przybywają do świata ludzi ? No i czy przed potopem byliśmy z nimi w jakiejś komitywie ? Aby na to odpowiedzieć potrzeba więcej pracy z zakresu zakazanej archeologii.
Cały tamten niezwykły świat można by opisać jakąś powieścią, ale jaki gatunek literacki mieli byśmy zastosować ? Specyficzna tematyka twórczości sci-fi zazwyczaj oscyluje wokół wizji futurystycznych. Akcja zostaje osadzona raczej w dalekiej przyszłości, a istotną cechą takiego świata jest technicyzacja rzeczywistości. Standardowa, że się tak wyrazimy, powieść fantastyczno-naukowa, przedstawia relację na temat przyszłościowych wynalazków, jej częstymi motywami są również międzygalaktyczne podróże, podbój obcych planet czy rozwój humanoidalnych robotów. Bohaterami powieści science-fiction mogą być zarówno ludzie, jak i futurystyczne maszyny, czy istoty pozaziemskie.
Nie przypominam sobie jakieś powieści "sc-fi", która wyraznie odnosiła by się do starożytności, natomiast w gatunku fantasy mamy wybitne dzieło "Władcę Pierścieni", które poprzez odpowiednie symbole oddaje (umownie) pradawną rzeczywistość, zakazaną archeologię, dziwną ludzką prehistorię, zaskakujące zdarzenia świata megalitycznego, ale nie ma w niej opisu istnienia Bytu zdolnego kreować duchowe "światy", posiadającego możliwości materializacji całych systemów słonecznych, czy stwarzania na nich życia, a to właśnie miało miejsce kiedy Stwórca stwarzał świat duchowy i kosmos galaktyk.
Jak świat widzieli starożytni ? Czy w wyobrazni latali do innych systemów ? Może wcale nie musieli ? Ardżuna to jeden z bohaterów starohinduskiego eposu Mahabharata (w tym Bhagawadgity), okreslany mianem niebiańskiego łucznika, przyjaciel Kryszny i jego towarzysz na polu bitwy Kurukszetra. Ardżuna miał cztery żony. W młodości podjął naukę sztuki wojennej pod kierownictwem wielkiego bramina Dronacarya. Od początku widoczne było, że Ardźuna jest pilny i utalentowany oraz że prześciga innych pod wieloma względami. Był tak zapalonym uczniem, że zwykł praktykować łucznictwo nawet w nocy. Wszystko to sprawiło że Dronacarya zaczął darzyć go szczególną sympatią i postanowił uczynić najlepszym łucznikiem na świecie.
Wojna Kurukszetra to najważniejszy epizod we wspomnianej Mahabharacie. Opisuje walkę dynastyczną między klanami Kaurawów i Pandawów o tron Hastinapuru. Według opinii badaczy, wojna podobno odbyła się około roku 3100 p.n.e., choć nie jest to pewne. Spór między Kaurawami i Pandawami wybuchnął z powodu oszustwa Kaurawów podczas gry w kości. Pojawia się tam święty dla wyznawców hinduizmu tekst rozmowy między bogiem Kryszną i jego przyjacielem Ardźuną (Bhagawadgita), który określa Krysznę jako Najwyższego Boga i przedstawia sposób doskonalenia człowieka, który pozwoli mu uciec z cyklu przeradzania się agregatów i połączyć z Kryszną.
Gdy Kryszna zjawił się w pałacu, aby przedstawić propozycje zawarcia pokoju, jeden z bohaterów Mahabharaty, zaślepiony zawiścią, kazał aresztować boga. Kryszna zaśmiał się i objawił zebranym w olśniewającej boskiej postaci. Po powrocie do Pandawów Kryszna oznajmił, że jego misja pokojowa została odrzucona. Do Kryszny udali się z prośbą o pomoc Durjodana i Ardźuna. Bóg zaproponował do wyboru albo swoją potężną armię albo siebie samego bez broni. Ardźuna poprosił Krysznę, aby został woźnicą jego rydwanu, a bezbożny Durjodana wybrał armię Boga. Pandawowie mieli 7 dywizji, zwanych akszauhini, pod dowództwem Dristadjumny, a Kaurawowie 11 dywizji wojska pod dowództwem Bhiszmy. Wojownicy uzbrojeni byli głównie w łuki, topory, miecze i włócznie. W walkach używano słoni oraz koni.
W utworze o nazwie Padmapurana znajdujemy bardzo ciekawy opis przemiany Ardźuny w kobietę. Dzięki postaci kobiecej Ardźuna wszedł w relację miłosną z Kryszną. Przemiana Ardźuny odbyła się za sprawą łaski zesłanej przez boginię Tripurasundari, jest tam też mowa o Bhagadattacie, najsilniejszym człowieku na Ziemi, który miał być synem istoty nadprzyrodzonej. W tym momencie warto jeszcze raz podkreślić strzeleckie zdolności Ardżuny, miał być najlepszym łucznikie na Ziemi. Co w tym tak niezwykłego ? Otóż w Ks. Rodzaju 10: 6-12 czytamy: „Synami Chama są: Kusz, Misraim, Put i Kanaan. Synowie Kusza: Seba, Chawila, Sabta, Rama i Sabteka. Synowie Ramy: Saba i Dedan. Kusz zaś zrodził Nimroda, który był pierwszym mocarzem na ziemi. Był on też najsławniejszym na ziemi myśliwym. Stąd powstało przysłowie: Dzielny jak Nimrod, najsławniejszy na ziemi myśliwy. On to pierwszy panował w Babelu, w Erek, w Akkad i w Kalne, w kraju Szinear. Wyszedłszy z tego kraju do Aszszuru, zbudował Niniwę, Rechobot-Ir, Kalach i Resan, wielkie miasto pomiędzy Niniwą a Kalach.”
Najsławniejszy na Ziemi myśliwy ? Czy przypadkiem nie był najlepszym łucznikiem na Ziemi ? Wydaje się to logiczne. Badacze sądzą, że Nimrod to historyczna postać nazywana też Sargonem. Sargon albo Szarru-kin, znaczy „prawdziwy" lub "prawowity król”. Mieszkał w miejscowości Akad, której do tej pory nie odnaleziono. Jego córka Enheduanna, arcykapłanka, zarządzała kultem i świątynią boga Księżyca w Ur. Lata panowania Sargona datuje się między 2334 r p.n.e. a 2279 r p.n.e., to wcale nie tak daleko od czasów Wojny Kurukszetra, jeśli są w ogóle poprawnie odczytane !?
No ale co z tym myśliwym, najlepszym łucznikiem ? Wspomnieliśmy o kulcie boga Księżyca. Przepowiednie świata islamskiego (wyznawców boga Księżyca ?) wskazują, że nadprzyrodzona postać Wielkiego Mahdiego, wybitnego łucznika, przybędzie na końcu czasów do tej rzeczywistości ze swoim łukiem i strzałami. To nie wszystko, Biblia w wersetach Ks. Ezechiela 39:1 przytacza takie oto zdanie: „Ty zaś, synu człowieczy, prorokuj przeciwko Gogowi i mów: Tak mówi Pan Bóg: Oto obracam się przeciwko tobie, Gogu, wielki książę kraju Meszek i Tubal. Wywiodę cię i sprowadzę, i przywiodę z najdalszej północy, i wprowadzę cię na góry Izraela. Złamię ci łuk w lewej ręce, a wytrącę strzały z prawej.”
O strzałach wspomina też treść Trzeciej Tajemnicy Fatimskiej – wizji: „Ojciec Święty, zanim tam dotarł, przeszedł przez wielkie miasto w połowie zrujnowane i na poły drżący, chwiejnym krokiem, udręczony bólem i cierpieniem, szedł, modląc się za dusze martwych ludzi, których ciała napotykał na swojej drodze; doszedłszy do szczytu góry, klęcząc u stóp wielkiego Krzyża, został zabity przez grupę żołnierzy, którzy kilka razy ugodzili go pociskami z broni palnej i strzałami z łuku i w ten sam sposób zginęli jeden po drugim inni biskupi, kapłani, zakonnicy i zakonnice oraz wiele osób świeckich, mężczyzn i kobiet różnych klas i pozycji (…)”. Kim zatem jest tajemniczy łucznik ? Polski biblista Leszek Janczuk twierdzi, że w 1888 roku Charles Auguste Bruston (1838-1937) dokonując egzegezy zaproponował interpretację imienia Nimroda jako tożsamego z Liczbą Bestii.
Mahabharata, tak jak i inne starożytne teksty jest nasączona symbolami i tajemniczymi przesłaniami pochodzącymi ze świata niezbyt nam znanego. Najbardziej tajemnicza księga ludzkości - Biblia - opisuje kogoś, kto posługuje się "strzałami", jakaś istota nadprzyrodzona strzela do ludzi, w nasze dusze grozną ideologią, zatrutą wiedzą, naukami demonów - z "łuku", ma przybywać z nadprzyrodzonej strefy "z najdalszej północy". W Liście do Efezjan 6:12 czytamy o walce, która nie toczy się "przeciw krwi i ciału, lecz przeciw Zwierzchnościom, przeciw Władzom, przeciw rządcom świata tych ciemności", do tego jest tam wyjątkowe zdanie o tym by "zgasić wszystkie rozżarzone pociski Złego" Efezjan 6:16.
Powyżej zostało napisane o tym, że Sargona córka była najwyższą kapłanką boga Księżyca, natomiast dzisiejsi wyznawcy Księżyca uważają za swoją prorokinię "Fatimę"..., to bardzo dziwne i analogiczne, właściwie mało powiedziane, że "dziwne", proszę zobaczyć poniższy film.
Duchowa bitwa Mahdiego-Goga z duchowym Izraelem, strzały https://www.youtube.com/watch?v=eMEyx6jbXYg
Polski Kościół Katolicki megalityczny i kosmiczny jest dla wielu chrześcijan ostoją normalności, pomijamy tu oczywiście ostatnie lata rewolucji, jaka ma miejsce we wnętrzu tej organizacji, a którą przepowiedziała Maryja Dziewica. Dotyka ona nie tylko katolików, jest prowadzona na wszystkich frontach. Chodzi o ludzkie dusze, a także, co należy podkreślić, i co jest zaznaczone w programie, o wolność decyzji ! Ta duchowa i niezwykle tajemnicza zawierucha Kościoła pod dowództwem Watykanu została znakomicie opisana w bestselerowej książce pt.: "Czwarta Tajemnica Fatimska" Antonio Socciego. Wśród grona żyjących katolickich kapłanów znajdują się wybitni Polacy. Jednym z nich jest bohater proponowanej tu prelekcji.
Nasz rodak w młodości doświadczył kontaktu z istotą
innowymiarową, co odcisnęło się na jego całym życiu. Wykład jest niezwykle
interesujący, nawet jeśli zawiera jakieś niepewne materiały, to i tak wspaniale
tłumaczy to co się wydarzyło przed potopem, po potopie, ale również w Niebie,
kiedy miała miejsce anielska próba, na czym polegała, Kto był przyczyną
wielkiej kosmicznej bitwy ? Jaką rolę odgrywamy na gwiezdnej arenie ? Tego
dowiecie się państwo z tego filmu, zapraszamy ! (Dalsza część tekstu nosi tytuł: Kilka słów do wykładu księdza Jarosława Bukowskiego – polski ruch oporu)
